Pewnego ciep³ego wieczora, próbowa³em po³o¿yÌ siê spaÌ, jednak mój sen uniemo¿liwia³a nieustannie powtarzaj¹ca siê wizja. W tej wizji widzia³em za ka¿dym razem wielkiego, spêtanego linami dragonoida. W koùcu powiedzia³em ''DoœÌ!''. Pomyœla³em ¿e ta wizja ukazuje mi siê nie bez powodu, wiêc ubra³em siê i wzi¹³em niezbêdny ekwipunek: hak wspinaczkowy, bakugany, telefon i latarkê. Ruszy³em w stronê wulkanu, gdy¿ tam najpewniej, mog³em znaleŸÌ miejsce, które widzia³em w wizji. Niemyli³em siê. Stan¹³em za ska³¹, i zauwa¿y³em grupê zakapturzonych wojowników, ka¿dy trzyma³ liny, które unieruchamia³y ogromnego dragonoida. Przynajmniej 3 razy przetar³em oczy, próbuj¹c uwie¿yÌ w to, co widzê. Nagle bakugan krzykn¹³: ''Zostawcie mnie! Niech ktoœ mi pomo¿e!!''. Postanowi³em dzia³aÌ, chwyci³em za swój hak wspinaczkowy i rzuci³em w stronê zbiegowiska. Lina przelecia³a miêdzy goœciami i zaczepi³a o liny. Szarpn¹³em j¹ z ca³ej si³y, liny popêka³y i dragonoid odlecia³, krzycz¹c coœ w nieznanym mi jêzyku. Kiedy zauwa¿y³em, ¿e tamci ludzie ruszyli w moj¹ stronê, ja zwin¹³em hak i zacz¹³em ucieczkê. Jednak pech chcia³, ¿e potkn¹³em siê i wpad³em do krateru. Ze strachu straci³em przytomnonœÌ. Gdy siê obudzi³em, zauwa¿y³em ¿e jestem w parku miejskim. Obok mnie, siedzia³ ten sam dragonoid, którego uwolni³em na szczycie wulkanu. Spyta³em go co siê sta³o. Odpowiedzia³:
-poleciaÂłem za tobÂą i uratowaÂłem przed spotkaniem z magmÂą.

WiedziaÂłem wtedy, Âże temu bakuganowi zawdziĂŞczam Âżycie.

Ostatnio edytowany przez Ezraell Blacklighter (2011-11-13 19:36:19)